Μπλε και Κυκλική Οικονομία
Η «Μπλε οικονομία» περιγράφεται ως το «να ζεις με τον ωκεανό και από τον ωκεανό έχοντας μια βιώσιμη σχέση». Η θεωρία της αναπτύσσεται σε δύο διαστάσεις: α) η παροχή αγαθών και υπηρεσιών και β) η προστασία της ιδιοκτησίας και της ζωής με έναν τρόπο ο οποίος θα εγγυάται την ορθή πορεία των μελλοντικών γενεών. Στη σχέση αυτή, οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να καινοτομούν και να ανακαλύπτουν νέους τρόπους για να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν.
Η εφαρμογή της θεωρίας αυτής είναι σημαντική για την ευημερία, την ανάπτυξη και τον πλούτο κάθε χώρας, καθώς το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν πολλών χωρών στηρίζεται σε δραστηριότητες που προέρχονται από την θάλασσα (τουρισμός, αλιεία, ενέργεια, εθνική άμυνα κλπ). Η «Μπλε Οικονομία» χαρακτηρίζεται από την επιτακτική ανάγκη για ενσωμάτωση όλων των φορέων και των εμπλεκομένων σε ένα νέο πλάνο στρατηγικής.
Η Ελλάδα, ως μια κατεξοχήν θαλάσσια και νησιωτική χώρα, οφείλει να παίξει έναν κυρίαρχο ρόλο στη Μεσόγειο και διαθέτει όλα εκείνα τα εφόδια για να μετατραπεί σε πυλώνα ευρωπαϊκής γνώσης εξειδικευμένων εφαρμογών στην εποχή της Μπλε και κυκλικής Οικονομίας.
Για παράδειγμα η αλιεία και η υδατοκαλλιέργεια αντιπροσωπεύουν σημαντικούς τομείς της γαλάζιας ανάπτυξης, ενώ παράλληλα, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην επίτευξη της επισιτιστικής ασφάλειας, των μέσων διαβίωσης και της οικονομικής ανάπτυξης. Το ίδιο σημαντικοί είναι και οι τομείς της ενεργειακής αυτάρκειας, των βιώσιμων μεταφορών, του βιώσιμου περιβάλλοντος (Αέρας, Νερό, Ξηρά) μέσα από την κυκλική οικονομία.
Η «Μπλε οικονομία» επιδιώκει να αξιοποιήσει στο έπακρο τους διαθέσιμους πόρους χρησιμοποιώντας έως και τα απόβλητα ως εναλλακτική πηγή πλούτου. Η «Κυκλική οικονομία» αντίστοιχα είναι ένα παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο που αποσκοπεί στην αύξηση της αποδοτικότητας των πρώτων υλών, μέσω της χρήσης των υλικών για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, με παράλληλη ελαχιστοποίηση της χρήσης φυσικών πόρων.
